Trochą historii ogrodolecznictwa

Hipokrates z Kos był pierwszym, który zauważył takie oddziaływanie mówiąc Medicus curat, natura sanat – lekarz leczy, natura uzdrawia.

Ojcem hortiterapii nazywa się powszechnie Benjamina Rusha, który jako pierwszy badał wzajemne wpływy roślin i człowieka. W 1817 roku w Filadelfii otwarto pierwszą na świecie klinikę psychiatryczną z ogrodami, w której stosowano hortiterapię jako jedną z podstawowych metod leczenia zaburzeń psychicznych. Jednak głównym motorem napędowym do intensywnego rozwoju dziedziny, jaką jest terapia ogrodnicza, były w XX wieku wojny światowe. Początkowo rehabilitowano zajęciami ogrodniczymi żołnierzy w Wielkiej Brytanii, po czym Stany Zjednoczone w wojnie wietnamskiej również zaczęły stosować taką terapię. Koniec wieku XX i początek XXI przyniósł wiele interesujących wyników badań oraz ciekawych wniosków, np. Ebertach w roku 1992 doszedł do wniosku, iż obcowanie dziecka z przyrodą, ogrodem wzbudza ciekawość i zachęca do nauki.